Son günlerde gündemimizde hep bir acı hep bir karmaşa, hep bir çaresizlik var. Gerçekte de mecazen de yanıyor, yanıyor, yanıyoruz.
Ormanlar yanıyor. Ağaçlar, kuşlar, sincaplar, kaplumbağalar, çiçekler, mantarlar yanıyor. Hepsi aynı anda kaçamıyor, savunamıyor kendini. Alevler sadece doğayı değil, bir yaşamı, bir dengeyi, bir geleceği yutuyor.
Bir ağacın yanarken çıkardığı ses bir çığlık gibidir. Rüzgarla savrulan yapraklar, köklerini kaybeden ağaçlar , bir annenin çocuklarını arayışı gibidir. Kaldı ki; Orman yalnızca ağaçlardan ibaret değildir. Her ağacın gölgesinde büyüyen hayatlar vardır. Bir kuş yuvası, bir sincap yolu, bir arı kolonisi, bir çocukluk hatırası… Hepsi aynı anda yok olurken, orman sadece fiziksel olarak değil, ruhsal olarak da tükeniyor.
Ormanlar susuyor sonrasında. Geriye sadece kül kalıyor. Ve biz, o yanık kokusu ciğerlerimize sinmişken, çoğu zaman çok geç kalıyoruz anlamaya.
Orman yangınlarının %90’dan fazlası insan kaynaklı. Bazıları bilinçli olarak çıkarılan yangınlar, bir kısmı ise şu sıcak günlerde yakılan kontrolsüz ateşler, cam kırıkları, anız yakımı gibi ihmaller…
Bu gaddarlık, bu vahşilik , bu acımasızlık, bu cehalet, sadece ağaçları değil, toprağı, suyu ve havayı da etkiliyor.
Yanan her ormanda bir yandan ciğerlerimiz yanarken diğer taraftan karbon salınımı artıyor çünkü ormanlar karbon yutağıdır. Yandıklarında ise devasa miktarda CO₂ atmosfere salınıyor . Bu da küresel ısınmayı hızlandırıyor.
Yetmedi ; toprak verimliliği azalıyor:
Çünkü her yangın sonrası toprak yüzeyi kurur, besin değerlerini kaybeder. Erozyon riski artar.
Biyolojik çeşitlilik yok olur. Bazı türler bir daha geri gelmez. Habitatları yok olan canlılar ya göç eder ya da yok olur.Sonrasında
iklim döngüsü bozuluyor çünkü ormanlar yağış döngüsünde rol oynar. Yok olmaları, bölgesel kuraklıklara neden olabilir.
Unutulmamalıdır ki;
Yanan bir ormanın kokusu sadece yanık değil, kaybedilmiş bir geleceğin kokusudur. Her ağaç bir anı, her kuş cıvıltısı bir yaşamdır. Onları korumak, kendimizi korumaktır.
Bugün koruyamadığımız her orman, yarın nefes alamayacağımız bir dünya demektir.
Yorum Ekle
Yorumlar (0)
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Ahsen Yıldız
SESSİZ ÇIĞLIKLARLA YARINLARIMIZ YANIYOR
SESSİZ ÇIĞLIKLARLA YARINLARIMIZ YANIYOR
Son günlerde gündemimizde hep bir acı hep bir karmaşa, hep bir çaresizlik var. Gerçekte de mecazen de yanıyor, yanıyor, yanıyoruz.
Ormanlar yanıyor. Ağaçlar, kuşlar, sincaplar, kaplumbağalar, çiçekler, mantarlar yanıyor. Hepsi aynı anda kaçamıyor, savunamıyor kendini. Alevler sadece doğayı değil, bir yaşamı, bir dengeyi, bir geleceği yutuyor.
Bir ağacın yanarken çıkardığı ses bir çığlık gibidir. Rüzgarla savrulan yapraklar, köklerini kaybeden ağaçlar , bir annenin çocuklarını arayışı gibidir. Kaldı ki; Orman yalnızca ağaçlardan ibaret değildir. Her ağacın gölgesinde büyüyen hayatlar vardır. Bir kuş yuvası, bir sincap yolu, bir arı kolonisi, bir çocukluk hatırası… Hepsi aynı anda yok olurken, orman sadece fiziksel olarak değil, ruhsal olarak da tükeniyor.
Ormanlar susuyor sonrasında. Geriye sadece kül kalıyor. Ve biz, o yanık kokusu ciğerlerimize sinmişken, çoğu zaman çok geç kalıyoruz anlamaya.
Orman yangınlarının %90’dan fazlası insan kaynaklı. Bazıları bilinçli olarak çıkarılan yangınlar, bir kısmı ise şu sıcak günlerde yakılan kontrolsüz ateşler, cam kırıkları, anız yakımı gibi ihmaller…
Bu gaddarlık, bu vahşilik , bu acımasızlık, bu cehalet, sadece ağaçları değil, toprağı, suyu ve havayı da etkiliyor.
Yanan her ormanda bir yandan ciğerlerimiz yanarken diğer taraftan karbon salınımı artıyor çünkü ormanlar karbon yutağıdır. Yandıklarında ise devasa miktarda CO₂ atmosfere salınıyor . Bu da küresel ısınmayı hızlandırıyor.
Yetmedi ; toprak verimliliği azalıyor:
Çünkü her yangın sonrası toprak yüzeyi kurur, besin değerlerini kaybeder. Erozyon riski artar.
Biyolojik çeşitlilik yok olur. Bazı türler bir daha geri gelmez. Habitatları yok olan canlılar ya göç eder ya da yok olur.Sonrasında
iklim döngüsü bozuluyor çünkü ormanlar yağış döngüsünde rol oynar. Yok olmaları, bölgesel kuraklıklara neden olabilir.
Unutulmamalıdır ki;
Yanan bir ormanın kokusu sadece yanık değil, kaybedilmiş bir geleceğin kokusudur. Her ağaç bir anı, her kuş cıvıltısı bir yaşamdır. Onları korumak, kendimizi korumaktır.
Bugün koruyamadığımız her orman, yarın nefes alamayacağımız bir dünya demektir.