Merhaba canlar,

Fransız düşünür Descartes

ne demiş 5 yy önce “düşünüyorum o halde varım”!!!

Üç çeyrek yüzyılı bu topraklarda geçiren bir Türk varlığı olarak,gördüm ki,biz daha

“Üzülüyorum ama varım”ortamındayız.

Üzülmek bazen kendinizden bazen de sizin dışınızdan kaynaklanır.

Eğer toplumsal hareketlilik ortamında,üzülme olgusunu olayları değerlendirme,onları makuliyet ve yaşanabilir düzeyde tutabilmek için bir yaşam filtresi olarak kullanabilme beceriniz varsa “nicelik eksikliğiniz olsa da nitelik,kalite yüksekliğiniz”bir mihenk taşı olmayı sürdürecektir.

Biz tarihin ve coğrafyanın birer Lego parçası gibiyiz.Hem bütünü arar hem de bütünü tamamlarız.

Özellikle gelişmekte olan bir toplumda,yüzyılların yarışında dini ve milli Amok koşusu yapmak yerine bilimin,felsefenin,sanatın ışığına tercihinizi koyarsanız,üzülmenin yarattığı Emek güzelliklerine varmış ve yaşamın artı notunu karnenize yazdırmış olursunuz.

Okurken belki yoruldunuz ama günlük akıntıya kaptırmayın kendinizi,düşünmek kendi heykelinizi yaparken en iyi dostunuzdur.

Şairin dediği gibi yanmak ışıktır,üzüldükçe büyür,sevginin değerini daha da iyi anlarsınız

Sevgi ile kalın..